محوصالات ترافیک

تخلیه و جابجا کردن بارهائیکه ایجاد گرد و غبار می­کنند مثل سود سوز آور، گوگرد، سیمان، خاک نسوز، کاتالیست­ها،‌ مواد شیمیایی و غیره. توجه:‌ عینک محافظ صورت در مقابل گرد و غبار محافظ نمی­باشد و در محیطی که گرد و غبار مواد موجود است نباید بکار برده شود. در این شرایط توصیه می­شود که از ماسکهای تمام صورت با فیلتر گرد و غبار استفاده شود. برای نمونه گیری، بار گیری، تخلیه و جابجا کردن مایعات خورنده و سوزش آور از قبیل اسید، سود سوز آور یا امثال آن، کلاه­خود ضد اسید و ماسک تمام صورت با فیلتر جذب بخارات اسیدی توصیه می­شود که حفاظت کامل در مقابل ترشح مایعات را خواهد داد همچنین ممکن است عینک ضد اسید و نقاب مخصوص متصل بر روی کلاه تجهیزات ایمنی بکار رود. در مواردیکه احتمال خطر کم است از عینک ضد اسید استفاده شود. هنگام تعمیرات، پاک کردن و سرویس کردن کلیه ظروف و دستگاههائی که مواد اسیدی و سود سوز آور در داخل آنها بوده و یا می­باشد و نیز هنگام باز و بستن شیرهای خطوط لوله و به کار انداختن تلمبه­های اینگونه مواد، باید از "کلاه­خود" ضد اسید، از نقاب و عینک ضد اسید و یا ماسک تمام صورت با فیلتر جذب بخارات اسیدی استفاده شود. برای کار کردن با گاز و بخارات مضر برای چشم بایستی عینک ضد اسید و یا ماسک تمام صورت با فیلتر جذب بخارات اسیدی بکار برد. هنگام نمونه­گیری مواد شیمیایی بایستی نقاب متصل به کلاه تجهیزات ایمنی بکار برده شود. تذکر:‌ در هر یک از عملیات فوق که حفاظت سر و گردن نیز ضروری باشد باید از البسه و وسائل تجهیزات ایمنی مناسب و متناسب استفاده نمود. کلیه سرپرستان و اشخاصی که مسئولیت آنها ایجاب می­کند در موقع انجام کارهائیکه مخاطراتی برای چشم دارد حضور داشته باشند مکلفند از عینک مناسب استفاده نمایند. تجهیزات حفاظت از گوش: سر و صدا از عواملی است که سیستم شنوایی را تحت تأثیر قرار می­دهد که باید از وسایل حفاظتی گوش در مقابل این عامل فیزیکی استفاده نمود. زمانی باید از گوشی­های تجهیزات ایمنی استفاده شود که: در معرض صداهایی با شدت 85 دسی بل و یا بیشتر برای یک دوره زمانی 8 ساعته از کار قرار بگیرد. صداهای آزار دهنده وجود داشته باشد. صداهایی مانند انفجارهای کوتاه به گوش برسد. در محلهایی که علائم استفاده از گوشی نصب گردیده است قرار گرفته باشید.

برای حفاظت از سر در برابر انواع مخاطرات محیط کار از کلاه تجهیزات ایمنی استفاده می­شود. با توجه به اینکه کاربرد اصلی کلاه تجهیزات ایمنی مقاومت در مقابل ضربه­های مکانیکی است لذا باید طوری طراحی شود که قادر به تحمل این ضربه­ها باشد و در عین حال فشار ناشی از این ضربات را تا حد امکان مستهلک نماید. تجهیزات حفاظت از صورت و چشم: یکی از مسائل مهم از لحاظ پیشگیری در صنعت، حفاظت چشم در مقابل خطرات ناشی از کار می­باشد. به همین دلیل انواع عینکهای تجهیزات ایمنی متناسب با نوع مخاطراتی که سیستم بینایی را تهدید می­کند، طراحی و ساخته شده است در کارهای مشروحه زیر استفاده از عینک یا دیگر وسایل حفاظتی چشم، برای کارکنان اعم از اینکه رأساً کار را انجام بدهند یا دستیار بوده و یا در نزدیکی آن به کار مشغول باشند ضروری و لازم­الاجرا می­باشد: خرد کردن، شکستن، بریدن، کندن و یا سوراخ کردن موادی از قبیل سیمان، آجر،‌ سنگ، آسفالت، چدن و سایر مصالح ساختمانی. برداشتن آستر و تمیز کرن داخل ظروف پالایشگاه و کارخانجات دیگر مثل جدار سیمانی و آجری و غیره. کار کردن با چرخ سمباده حتی اگر چرخ مذکور مجهز به حفاظ باشد. به هنگام تمیز کردن یا کار کردن داخل کوره­ها، دودکش­ها و گرم کننده­ها. کارهائیکه ایجاد گرد و غبار و پراکندن ذرات می­کند و جوشکاری سرب. بکار بردن ابزاری که با هوای فشرده کار می­کند برای انجام کارهائی از قبیل خرد کردن، درز گیری، بریدن میخ و مهره­ها و همچنین مته کردن و سمباده کردن و کارهای مشابه. کار کردن با ابزار ماشینی. جلا دادن بوسیله چرخ و یا برش سیمی، تراشیدن، پوسته گیری کردن، ضربه زدن و کارهای مشابه. چرخ کردن و درز گیری پرچ. جابجا کردن و جمع آوری مواد زائد. آهنگری. پاک کردن لوله­های سرباز با هوا. استفاده از چکش و پتک برای کوبیدن ابزار، قلمها، میله­های برنده و غیره و چکشی که با آن لوله و ظروف بازرسی می­شود. اندازه گیری مخازن محتوی هر گونه مواد نفتی و یا شیمیایی و یا هر هیدروکربور سبک. کار کردن با انبردست در موقع کشیدن شیئی، قطع سیم و نوار و شیئی دیگری که تحت کشش می­باشد و یا در مواردیکه ممکن است کار کردن با سیم مخاطراتی در بر داشته باشد. تنظیم آب بندی کمپرسور، تلمبه، موتور و غیره که در حال کار کردن می­باشد. در موقع کار کردن با وسایل شیشه­ایکه تحت فشار و یا خلاء می­باشد. رنگ زدن بوسیله هوای فشرده. کارهای بنایی و نجاری.

عمده ترین خطر تهدید کننده پا در محیطهای صنعتی، له شدن پنجه­های پا در اثر سقوط ناگهانی اجسام سنگین بر روی پنجه­ها و یا برخورد جلوی کفش با قطعات تیز و برنده و آسیب دیدن پنجه پا می­باشد. بنابراین برای حفاظت پا در برابر این صدمات کفشهای تجهیزات ایمنی در نظر گرفته شده است که در قسمت جلویی آنها از پنجه­های محافظ فولادی استفاده شده و کفه کفش را از یک ماده قابل انعطاف مثل پلی اورتان (PU) می­سازند. قسمت پنجه کفش به تناسب شغل افراد می­تواند از جنس چرم (عایق برق) یا PVC عایق شیمیایی) نیز باشد. کفشهای تجهیزات ایمنی کارکنانی که با برق سر و کار دارند یا در محل کارشان احتمال ایجاد جرقه وجود دارد باید فاقد هر نوع میخ فلزی باشد. قسمتهای مختلف یک نمونه کفش تجهیزات ایمنی در شکل زیر نشان داده شده است: تجهیزات حفاظت از بدن: لباسهای حفاظتی: لباسکار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح می­باشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب محل کار در سر کار حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار کارکنان قرار می­گیرند. معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می­کند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید می­شود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعی­تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است. البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله می­توان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه،‌لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچه­های PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می­دهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کوره­ها و فرآیندهای حرارتی استفاده می­شود. خصوصیات کلی لباس کار: خصوصیات لباس کار ایمن عبارت است از: 1. لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد. 2. کارکنانی که با ماشین کار می­کنند و یا در جوار ماشین­آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً‌ ممنوع است. 3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است. 4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند. 5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیب­دار و یا لبه­دار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند. 6. لباس تجهیزات ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد. 7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد. 8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد. 9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.

شاید تجهیزات پارکینگی آپارتمان شما هم از آن دسته ساختمان‌هایی است که پارکینگ آن با رای ساکنان تقسیم شده است. در مورد قانونی بودن یا نبودن این کار بهتر است بدانید که، حتی با توافق اکثریت ساکنان ساختمان هم نمی‌توان این کار را انجام داد و حتما باید همه مالکان رضایت داشته باشند. طبق ماده 10 قانون مدنی، اگر تقسیم پارکینگ بین مالکان، با توافق همه مالکان باشد، اشکال قانونی ندارد، اما فراموش نکنید که نحوه شماره‌گذاری و پلاک‌گذاری پارکینگ، توسط مامور و نماینده سازمان ثبت انجام می‌شود. روند کار هم به این صورت است که از بالاترین طبقه آپارتمان کار پلاک‌گذاری را شروع می‌کنند و بعد از آن، از پایین‌ترین نقطه آپارتمان، واگذاری پارکینگ را انجام می‌دهند. در واقع، مالکان با توافق نمی‌توانند داشتن یا نداشتن تجهیزات پارکینگی را تعیین کنند، بلکه فقط می‌توانند در مورد این‌که کدام پارکینگ را بردارند، توافق کنند. حق رفت و آمد از پارکینگ اگر با همسایه‌تان سر حق عبور و مرور در پارکینگ یا مسایل این‌چنینی به مشکل برخورده‌اید، بهتر است بدانید که رفت و آمد از ورودی پارکینگ، حق همه افراد ساکن ساختمان، حتی کسانی که پارکینگ ندارند، هم هست، زیرا با این‌که طبق قانون تملک آپارتمان‌ها، پارکینگ متعلق به یک شخص و این موضوع در سند خانه نیز آمده است، اما فضای اطراف آن جزو مشاعات یا همان قسمت‌های مشترک ساختمان است و با این‌که این فضا به مالک تعلق دارد، اما به این علت که برای دیگران مزاحمت ایجاد می‌کند، نمی‌تواند باقی ساکنان ساختمان را از ورود به پارکینگ یا عبور و مرور در آن منع کند یا حتی در فضای پارکینگ خود چادر بزند و ضایعات ساختمانی در آن تخلیه کند. اگر این کار را انجام دهد، هرکدام از همسایه‌ها که بخواهند می‌توانند به علت مزاحمتی که ایجاد کرده است، از او شکایت کنند. البته در این مورد استثنایی هم وجود دارد. در مورد واحدی که پارکینگ آن به حیات خلوت راه داشته باشد و در آن ترددی وجود نداشته باشد، شاید بتوان این کار را انجام داد، اما بر اساس قانون، این پارکینگ جزو مشاعات است و همه حق استفاده از آن را دارند، مگر این که در سندشان قید شده باشد. درباره تجهیزات پارکینگیمزاحم! بدانید حتما شما هم اصطلاح پارکینگ مزاحم را شنیده‌اید. از آنجا که در مقررات شهرداری، استانداردی برای مساحت تجهیزات پارکینگی وجود دارد، اگر این استاندارد در مورد پارکینگ آپارتمانی قابل اجرا نباشد و راه عبور باقی پارکینگ‌ها باز باشد، شهرداری با توافق اعضای ساختمان و دستورالعملی که در این مورد وجود دارد، پارکینگ مزاحمی در آن فضا پیش‌بینی می‌کند که برای مثال، دو ماشین بتوانند پشت سر هم پارک کنند. مشکل این نوع پارکینگ این است که هر زمان یکی از مالکان بخواهد، خودرو خود را حرکت دهد، مالک پارکینگ مزاحم هم باید خودرو خودش را جابه‌جا کند ناگفته نماند که قیمت این نوع پارکینگ از باقی پارکینگ‌ها کمتر است. نام این پارکینگ به این علت مزاحم است که، با این که شخص، صاحب پارکینگ می‌شود، اما مزاحمت هم ایجاد می‌کند. نحوه تقسیم پارکینگ مزاحم هم با توافق همه اعضای ساختمان است. در غیر این صورت، شهرداری و اداره ثبت بر اساس اولین و آخرین قرارداد خریدارها، تجهیزات پارکینگی را تقسیم می‌کنند که در بیشتر مواقع پارکینگ مزاحم به شخصی داده می‌شود که آخرین قرارداد را دارد. تجهیزات پارکینگیبدون اجازه، ممنوع! در صورتی‌که یکی از واحد‌های آپارتمان، برای مدتی خالی از سکنه باشد و همسایه‌ها از پارکینگ آن استفاده کنند، اگر بدون اجازه صاحب پارکینگ باشد، پس از این‌که مالک در خانه خود سکونت کرد، می‌تواند اجاره مدت استفاده از پارکینگش را از استفاده کننده درخواست کند. اما اگر خود مالک اجازه یا به اصطلاح حقوقی برای تصرف پارکینگ اش به مدیر ساختمان یا شخص استفاده کننده، اذن داده باشد، نمی‌تواند چنین ادعایی کند. اما در کل فراموش نکنید که پارک بدون اجازه در پارکینگ همسایه، به نوعی خلاف قانون است و با اقامه دعوا از سوی مالک، باید اجرت المثل (اجاره مدت تصرف) که با نظر کارشناس دادگستری تعیین می‌شود، به مالک پرداخته شود. همچنین اگر شخصی در پارکینگ همسایه بدون اجازه او، ماشین خود را پارک کند و با درخواست مالک، حاضر به ترک آن نشود، جرمش «تصرف عدوانی» است و مجازات آن می‌تواند از جزای نقدی تا حبس و رفع تصرف و مطالبه خسارات وارده به مالک باشد.