عمده ترین خطر تهدید کننده پا در محیطهای صنعتی، له شدن پنجههای پا در اثر سقوط ناگهانی اجسام سنگین بر روی پنجهها و یا برخورد جلوی کفش با قطعات تیز و برنده و آسیب دیدن پنجه پا میباشد. بنابراین برای حفاظت پا در برابر این صدمات کفشهای تجهیزات ایمنی در نظر گرفته شده است که در قسمت جلویی آنها از پنجههای محافظ فولادی استفاده شده و کفه کفش را از یک ماده قابل انعطاف مثل پلی اورتان (PU) میسازند. قسمت پنجه کفش به تناسب شغل افراد میتواند از جنس چرم (عایق برق) یا PVC عایق شیمیایی) نیز باشد. کفشهای تجهیزات ایمنی کارکنانی که با برق سر و کار دارند یا در محل کارشان احتمال ایجاد جرقه وجود دارد باید فاقد هر نوع میخ فلزی باشد. قسمتهای مختلف یک نمونه کفش تجهیزات ایمنی در شکل زیر نشان داده شده است: تجهیزات حفاظت از بدن: لباسهای حفاظتی: لباسکار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح میباشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب محل کار در سر کار حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار کارکنان قرار میگیرند. معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت میکند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید میشود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعیتر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است. البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله میتوان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه،لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچههای PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت میدهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کورهها و فرآیندهای حرارتی استفاده میشود. خصوصیات کلی لباس کار: خصوصیات لباس کار ایمن عبارت است از: 1. لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد. 2. کارکنانی که با ماشین کار میکنند و یا در جوار ماشینآلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً ممنوع است. 3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شدهاند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است. 4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند. 5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیبدار و یا لبهدار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند. 6. لباس تجهیزات ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار میکنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار میکنند باشد. 7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد. 8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار میکنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد. 9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.
تجهیزات حفاظت از سر:نظرات این مطلب
تعداد صفحات : 0
درباره ما
اطلاعات کاربری
آرشیو
خبر نامه
چت باکس
پیوندهای روزانه
آمار سایت
کدهای اختصاصی